-Πέρασες!
Ίσως έφταιγε η μπύρα ή ίσως το απαισιόδοξο μυαλό μου αλλά είχα μια κακή προαίσθηση γι' αυτό.
Παρόλα αυτά ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου κάνοντας τα μάτια του Luke να λάμψουν
Luke πέρασες!
Δύο όχι και τόσο διαφορετικοί κόσμοι, που οι συγκυρίες οδήγησαν να έχουν την ίδια ηλικία και να πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο, έρχονται να συναντηθούν στον πρώτο όροφο της πολυκατοικίας που και οι δύο μένουν, στη βεράντα του πρώτου ορόφου
Το όνειρό του τον οδήγησε μακριά, η πραγματικότητα όμως τον έφερε πίσω. Στην ίδια πολυκατοικία. Στο κατώφλι της. Στον τρίτο όροφο
Η καρδιά τής της λέει να τον αφήσει επειδή τον αγαπάει, η λογική της όμως της λέει πως κάτι δεν πάει καλά, κάτι τον έχει αλλάξει
Του υποσχέθηκε, της υποσχέθηκε. Δεν κράτησε την υπόχεση της επειδή δεν κράτησε κι αυτός τη δική του
Όλα ξεκίνησαν μια βροχερή Τετάρτη, όταν αυτός της είπε ότι φεύγει
Όλα τελείωσαν μια χιονισμένη Παρασκευή, όταν αυτός της είπε την αλήθεια
Έξω από το σπίτι της στον τρίτο όροφο, αλλά θα καταφέρει ποτε να γίνει το αγόρι από τον πρώτο ξανά?
cover by the lovely @5SecondsofHeartAche
"Κλείσε τα μάτια σου" μου λέει στο άσχετο και πλέον ήρεμος. Προσπαθώ να χαλαρώσω τις ανάσες μου από την ένταση της στιγμής.
"Τι;" τον ρωτάω στην προσπάθεια μου να καταλάβω γιατί μου ζητάει κάτι τέτοιο.
"Κλείσε τα μάτια σου, Άντα" επαναλαμβάνει σοβαρός και ξεφύσαω.Κάνω αυτό που λέει και σταυρώνω τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου.
"Ωραία, τα έκλεισα. Τώρα;" τον ρωτάω τσιτωμένη χωρίς τα νεύρα που είχα να μου έχουν περάσει. Νιώθω την ανάσα του υπερβολικά κοντά στο πρόσωπο μου και τα χείλη του σχεδόν ακουμπούν τα δικά μου.
"Τι κάνεις Στέφανε;" αναφωνώ μόλις τα χέρια του μετακινουνται στην μέση μου.
" Σςς, σκάσε και φίλα με"
DON'T COPY THE STORY