Çocukluğum onunla geçmişti. Birbirimizden bir an olsun ayrılmazdık, ta ki babamın şirketi iflas edip başka bir şehire küçük bir kasabaya yerleşene kadar... İstanbul'dan ayrılıp Muğla' ya yerleştikten sonra onunla olan arkadaşlığımız mektup arkadaşlığına dönüşmüştü. Büyüyünce tekrardan karşılaşmanın hayalini kuruyorduk. Birbirimizle son halimizi gösteren fotoğrafları paylaşmıyorduk. Çünkü büyüyünce ilk kim kimi hatırlayacaktı onu merak ediyorduk. Biz plan yapıyorduk ama kader bizi hiç ummadığımız yerlerde kim bilir kaç defa karşı karşıya getirmişti de biz farketmemiştik kim bilir ?