Aral: Kimsiniz? Numara kayıtlı değil. Aral: Hey, orada mısınız? 053********: Buradayım. 053********: Ve şey, 053********: Seni seviyorum. 053********: Rahatsızlık verdiysem tekrardan özür dilerim. 053********: İyi günler. Aral kişisini engellediniz. *** "İki yıl sonra yeniden karşılaştığımızda yine bu şarkı çalıyor." Muzip bakışları yüzümü turlarken gözlerimde duraksadı, başını yavaşça omzuna eğdi. "Bence bu bir işaret." "Öyle mi? Ne işaretiymiş?" "Kader, dans etmemizi istiyor." Dudaklarında beliren çarpık gülümseme, göğüs kafesimde aşina olduğum bir sarsıntı yarattı. Gözleri, gözlerimden bir an olsun ayrılmıyordu. "Tutar mısın elimi yeniden?" Sevebilir miydim seni yeniden? "Pekâlâ," dedim yüzümdeki maskeyi çıkarıp çantamın üstüne koyarken. "O hâlde kadere uyalım." Parmaklarımı avucuna bıraktım. Belimi saran eli beni biraz daha kendisine çektiğinde mazide kalması gereken bazı şeylerin su yüzüne çıktığını hissettim. Yüzüme çarpan nefesi, iplerini tutmayı öğrendiğim kalbimin asileşmesine sebep oluyordu. Kahretsin. Aklımı bulandırıyordu. Yine. Ve bu hoşuma gidiyordu. Yine.