Ada daha henüz çocukken kimsesiz kalmış ve bir ailenin onu sahiplenmesiyle tekrardan mutlu olabiliceğine inanmıştı. Fakat bir zamandan sonra bu evin, onun küçükte olsa gülüşünü çalacağını kim bilebilirdi ki? ** Üvey babasının saplantılı bir sapık olduğunu anladıktan sonra, bir an önce reşit olup bu evden kaçmak istiyordu. Ada mutluluğu bulacağına yemin etmiş ve buna kendini inandırmıştı, veya kendini böyle avutuyordu.. Fakat gerçekten mutlu olabilicek miydi, buna kendisi de emin değildi! Bu kitap, bir kızın mutluluğu arıyan hikayesini anlatmakta..All Rights Reserved