İyi değilim hiçbir zamanda olmayacağım.
Derdimin asla ne olduğunu anlamadım, hiçbir zamanda anlamıyacağım. Çok garip hayatın bazen bana güldüğünü, belkide bundan sonraki hayatımda mutlu olacağımı zannederdim.
Ama hiçbir zaman öyle olmadı ne zaman pozitif düşünsem hep bir şeyler oluyor, nedenini anlamıyorum, acaba benim suçum mu?, ben bu hayatta hep böyle üzgün depresyonda gibimi hissedecektim diye sorardım ama bilmiyorumdum, hayatımda öyle bir gün geldiki kendimi şanslı hissediyorum ama aynı zamanda şanssız. Neden biliyormusunuz? Sevdiğim dediğim adam beni aldattı. Ama öyle basit birşey değil ben hastayken ben komadayken yaptı bunları bunun verdiği duygu beni hem mutlu ediyor hem de üzüyor. Mutlu ediyor çünkü ilk defa onunla tattım aşkı, sevgiyi, belkide nasıl mutlu olacağımı. Ama mutlu ettiği kadar yaralamıştıda hem de çok kötü ama ben onu Özdemir Asaf'ın dediği gibi:
Öylesine güzel
Seviyordum ki seni,
Öylesine saf.
Öylesine temiz.
Öylesine derin.
Ve "öylesine" değil!..
-Özdemir Asaf-