Sıkıcı bir aileye sahip olmamın bana en büyük getirisi sakin ve rutin bir hayat olmuştu. Annem düzen hastasıydı her şey plana uygun ilerlemeliydi ona göre. Babam ise çok ayrı bir kafa en büyük hayali onun izinden gitmem, okuyacağım okulu, şehri ve daha nicelerini ben doğunca hazırlamışlar. ve başardılar da 17 yaşıma kadar hiç değişmedi hayatım, plana uygun standard bir hayat, peki değişken olmayan hayata sonra ne mi oldu bir anda her şeyi planlayan baş kahramanını kaybetti ve alt üst oluverdi.