Een buurtschap aan de veenrivier
Oud maar niet verlaten
Ik word gewekt, geluiden hier
Eenden kwaken, schapen blaten
Een paar huizen in het lint
Buurman oud en kromgebogen
Zoals het riet in de wind
Ik pak mijn zwembroek, opgetogen
Duikend naar de diepte
Vliegend door de lucht
Glijdend door de zachte golven
Ik kom boven voor adem en zucht
Zonder adem tot ik stik
weg van problemen en realiteit
Een golf van adrenaline kick
Al mijn frustraties nu even kwijt
Een momentje geluk, daar onderwater
Ik laat me leiden door de stroom
Ik ben daar, de rest komt later
Dat moment,
Dat moment voelt als een droom