İlkbaharda açan kardelenler gibi

Artık kar yağmıyor ve güneş okşadı yüzümü. İlkbaharda açan kardelenler gibi ilim hazinemi satırlara dökmeye hazırım. Toprak altındaki tohum gibi içimde sakladığım sanat eserlerimi saadetle sizlerle paylasmak istiyorum.
Düşünen insan olmak... En zevkle yaptığım iştir. Bazen görerek, bazen işiterek, bazen koklayarak ve bazen hissederek ilim hazinemizi depolarız. Yaşadıkça öğrenirsin, öğrendikçe, aydınlanırsın, aydınlandıkça ileriye yönelik doğru adımlar atabilirsin. İlerlemek başarı kayıt etmektir. Yeter ki doğruyu görmeye gayret, doğruyu bulmaya niyet edelim. Niyet edelim Allah rizasi icin, sonra kendimiz, ailemiz ve insanlik icin. Dünya iyi olmaya bu kadar yakınken, neden bu denli haksızlıklar? Sanırım kötü olmak daha kolay. Belki de tembelliktir en büyük düşmanımız.

Sanatın doğası, Doğanın sanatı ve benim sanata çevirdiğim çalışmalarım. Tozlu raflara yerleştirdiğim eserlerimi sizlerle paylaşabilimekten onur duyarım. Sanatın gerçekleşmesi için olgunlaşması gerekirdi. Hepinizi selamlıyorum! Artik gerçekten daha da öte, güçlü başlıklarla başınızı okşamaya geldim.
Amacım ne diye sorarsanız. Çok basit. Sadece insan olmak ve bunun sevincini sizlerle paylasmak.

Sevgi ve merhamet dolu kalbimle
Gül Özdemir