Beyaz Karanlık
  • Reads 27,441
  • Votes 1,534
  • Parts 43
  • Reads 27,441
  • Votes 1,534
  • Parts 43
Complete, First published Mar 05, 2022
Mature
Mavi; güçsüz saydığı kızları avlayarak yanına çeken ve işkencelerle öldüren bir toplumdu. Lacivert, üstünde 'M' harfi olan bir kutuda en sevdikleri kişinin yaralı fotoğrafını yollayıp daha da zayıf düşürüyor ve en çöküşte olduğu zaman yanlarına çekiyorlardı. Üç sene önce duraklamaya girmiş olan bu toplumun tekrar hareketlenmesine sebep olan ilk vaka ise Simay'ın ta kendisiydi...

Ama... Sadece tesadüf müydü?
Her şey sandığı gibi miydi?
Herkes tanıdığı gibi miydi?
Sırlar içerisinden çıkabileceği gibi miydi?
Hayatı dürüst bir şekilde mi kurulmuştu?

.......

"Atlatılması neredeyse imkansız olan birçok şeyi atlattık. Mucizeleri, tesadüfleri kanıtladık. Ve bunların hepsini beraber yaptık. Arada kavga ettik, bağırdık çağırdık, kırdık, ağladık ve hatta öldük, öldürdük... Ama hepsini hep beraber yaptık. Her şeyi beraber yaptık. En sonunda beraber kalmamız, birbirimize koşulsuz şartsız güvenmemiz imkansızdı, dipsiz bir karanlığın bembeyaz olması kadar imkansızdı. Ama imkansızlıkları bile başarabildik. Biz başardık. Biz. Beyaz Karanlık."
All Rights Reserved
Sign up to add Beyaz Karanlık to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
103 GÜN by fundaygoodday
39 parts Ongoing Mature
07.04.2020 Geçmişi ardımda bırakıp önümü döndüğümde bile karşıma geçmişim çıkıyordu. Tüm yönlerim artık birbirine karışıyordu ve ben doğru yönün neresi olduğuna bir türlü karar veremiyordum. Etrafımda bir fırtına vardı. Beni oradan oraya savurup gücümü azaltıyordu. Bir sokağın ortasında gece göğsümün üstüne çökmüşken rüzgâr yüzüme çarpıyordu. Yan yana dizili evlerin bazılarının ışıkları açıktı. Sokakta evler, arabalar varken bile sokak terk edilmiş gibi duruyordu. Gece sokağın üzerinden çekilmişti ama güneş bu sokağı çok önceden terk etmişti. Karanlık hep buradaydı. Karanlık benim olduğum yeri esir alırdı. Gözlerime bakmazdı, gözlerimi hapsederdi. Kulaklarımı tıkamazdı, sesleri duymamı isterdi. Elimi ve kollarımı bağlamazdı; hareket edip bir yerlere çarpmamı keyifle izlerdi. Karanlık her zaman o adamın bedenine bürünürdü. Bana bakar, beni görür, beni arar ve beni her zaman bulurdu. Konu o oldukça dünya gerçekten de küçülürdü. Tüm ihtimaller yanar, yok olur ve onun kötülükleriyle tekrardan var olurdu. Sanki beni herkesin gördüğü bir yerde öldürse, dudaklarından adım nefretle dökülse, ellerinde kanım olsa ve gözlerinde nefes alırkenki son görüntüm belirse bile bir şekilde herkesi, kendisinin masum olduğuna inandırabilirdi. Ölmekten korkarken, bir ihtimal uğruna her şeyi hiçe sayarken, o kadar kötülüğün içinde onu tanıdım. Bana gülümsedi, beni gülümsetti, bana sarıldı ve göğsünde uyumama izin verdi. Uykularımı kaçıran korkularımın içinde bana uyumayı öğretti. Kötü olma ihtimalini her yüzüne vurduğumda beni anlayışla karşıladı. Tenim tenine değdi, benden alınan birkaç saati avuçlarımın içine koydu ve elleriyle ellerimi korudu. Cümleler dudaklarımdan dökülemedi ama o gözlerini kapatıp beni hep dinledi. ⌛ Tüm hakları saklıdır.
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
Siyah Alev Kadehi (+18) cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
KUZGUN cover
103 GÜN cover
Kelebeğin Ömrü Kısalıyor (Düzenlenecek) cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
PROFESYONEL (Kitap olacak) cover
HAYATTA KALMA SANATI cover
Köpek cover

Siyah Alev Kadehi (+18)

10 parts Ongoing Mature

Anka kuşları kendilerini yakıp küllerinden yeniden doğar. Anka yan ve yeniden doğ! Kendime söylediğim kelimeyi tekrar ettim. Küllerim beni hep aynı kişi yaptı. Bu sefer yapabilecek mi? Aklımın oyununa kurban edildim. Gerçek misin? Sen var mısın? Aklımın bir halüsinasyonu musun?