Kaderim Peşimde (devam ediyor)

Konagın kapısından girdiğimde hemen öne atlayıp, ben Metehan Ateş. Ağzından ejdaha misali öfke püskürerek, kimse benim çocugumu elimden alamaz diye tısladı.Ali"yi Nahide abla ile odasına göndermiştim dibine kadar yürüyerek kulağına eğildim.Bu üç günlük ortadan kayboluşumuzu bir prova gibi düşün dedim.Sakın ola beni tehdid etmeye kalkma yoksa ortadan bi yok olurum, sonsuza kadar bi daha asla bulamazsın.Yumruklarını sıkmıştı, ve benim bu rahatlığımdan deli oluyordu ki salına salına önünden geçip merdivenlere doğruldum.Ali için ikimiz de birbirimize savaş açmıştık ki bu savaşın bi kazananı ve kaybedeni olacak bliyorum ama asla Ali"m etkilenmesin diye bu haydut adamın yanındaydım ve tek umudum çok yakında ondan sonsuza kadar kurtulamaktı.Ali onun oğluydu bunu kabulediyordum ama bu çocukla kan bağım olmasa bile artık can bağım olduğunu da Metehan Ateş"in kabul etmesi gerekirdi,aksi halde ikimiz de onun hırs ateşinde yanıp kül olacaktık.
YAZMAYA başladıgım Tarih.2022. 6 MART.