Ik kijk hem aan. Hij kijkt mij aan. Blauw-groene ogen. Bruine ogen. Ongeduldige ogen. Ogen gevuld met amusement en pretlichtjes. "Ja, er zijn hier andere mensen." Ik fluister een dankjewel maar vraag meteen daarna waar ze dan zijn. Hij wijst vaag in de richting van de grens van het lavendelveld en de voet van een heuvel die ik nog niet eerder had opgemerkt. "Daar, achter de heuvel." "Waarom zijn wij daar dan niet?" "Omdat jij hier bent beland en ik je gids ben." [Dit verhaal staat even op pause, ik ben druk bezig met een nieuw boek van mij: 'Lieve Juliette'] [Hoogste rank: #885 in willekeurigAll Rights Reserved