SEÑIOR ( UNIVERSITĒ DES ANGES) - KJ - Wattpad

Story cover for SEÑIOR ( UNIVERSITĒ DES ANGES) by Jowieey

SEÑIOR ( UNIVERSITĒ DES ANGES)

Reads 20
Votes 4
Parts 2

Reads 20
Votes 4
Parts 2

dramaticalmurder fictionalcharacters mystery paranormal romance

----WHAT IF YOU MEET A REVERENT SOUL BUT YOU DON'T SEE IT??

WHAT IF YOU FALL INTO A CREATURE THAT YOU KNEW WAS IMPOSSIBLE BUT BECAME POSSIBLE??

WHAT WILL YOU DO IF YOU FIND OUT THE TRUTH THAT SURROUNDS  THE SCHOOL YOU ARE ATTENDING?

KAKAYANIN MO PA KAYANG MAG STAY SA PAARALAN KUNG IKAW ANG SOLUTION? 

MAMAHALIN MO PA KAYA ANG KALULUWANG MINAHAL MO KUNG MALALAMAN MO ANG TOTOO? 

PIPILIIN MO KAYA ANG MABUHAY O MAS PIPILIIN MONG MAKASAMA S'YA HANGGANG SA KABILANG BUHAY?


••••••••••••
.
"Paaano kita matutulongan kung gayong hindi kita nakikita?" tanong ko kay señior 

"hindi mo ako maaaring makita,isabel pero lagi akong nakasunod sayo." sagot nya na ipinag taka ko.

"Bakit?" 

"sapagkat ang nakakakita sa'kin ay namamatay" sagot nito na ikinabigla ko.


DISCLAIMER:

this story is inspired by señior, which can be viewed on YouTube and FaceBook.

Ang kaibahan lang nito ay ako mismo ang nag sulat at maaaring may mga kaparehong magaganap sa storya kong ito at sa senior na tinutukoy ko.

at kung gusto nyong mapanood ang Señior na sinasabi ko,just search the Señior rupee 2015.
thank you!♥️All Rights Reserved

dramaticalmurder fictionalcharacters mystery paranormal romance

Table of contents

2 parts

Sign up to add SEÑIOR ( UNIVERSITĒ DES ANGES) to your library and receive updates

or

#3dramaticalmurder

Content Guidelines

You may also like

BULLY'S OBSESSION (Completed) Under Editing by coolangsalambing

Huminga ako ng malalim baka sakaling maibsan Yung sakit at takot na nararamdaman ko. Nasa loob ako ng bodega , nakakulong. Hindi ko naman pinangarap na maging ganito Ang Buhay ko. Wala sa isip ko ang makapag aral sa isang mamahaling paaralan ,sapat na Ang public school. Ngunit sadyang mapaglaro ang tadhana, eto ang nagkataon na paaralan Ang tanging tumanggap saakin. Masaya ako Kasi nakapag aral ako , ngunit Hindi ko alam na Ang kapalit pala nun ay paghihirap. I was just a scholar in this school, kaya siguro mainit Ang dugo nila saakin. Napasinghot ako ng maramdaman Ang muling pagtulo ng luha. Mula recess time ay nakakulong na ako rito, at ngayon ay maghahapon na. Ramdam ko na Ang matinding pagod at gutom. Tingin ko ay magiging katapusan ko na ito. Ipipikit ko na sana ang mga mata ko ng maramdaman kong may magbubukas ng pintuan. Napadilat ang mata ko Ng kaunti , ngunit di ko magawang iangat ang sailing ulo. Sa matinding gutom at pagod ay hirap akong gumalaw tanging pagyakap sa sariling katawan ang aking kayang Gawin. "I'm sorry if I did this to you." Ani ng Isang tinig na malamig, sa boses palang ay kilala ko na ito. Napahikbi ako sa takot. B-bakit ginagawa nya ito saakin. Hindi ko naman sya kilala. Isa lang akong transferee SA school na ito at ang malala pa ay wala talaga akong maibubuga pagdating sa yaman. "You made me do this to you , your stubborn " Ani pa nito , sabay lakad palapit saakin. Gusto kung lumayo ngunit Hindi ko magalaw ang katawan ko. Tanging iyak lang ang kaya ko. Hinawakan nito ang Mukha ko at pinaharap sa kanya , pinilit Kong idilat ang MGA mata ko. Sumalubong ang malumanay nitong titig na aakalain mong may pakealam talaga sya saakin. Napa buntong hininga ito , kinarga nya ako na parang bagong kasal. Wala akong nagawa kundi Ang Hindi tumutol, Wala na akong lakas kaya naipikit ko Ang magkabilang mata. --

Ang Misteryosong Kaso Ng Pagkawala Sa Isla Paradisio (Book 1) by JondZero11

****Author's Note**** If you are reading this story on any other platform other than Wattpad, you are very likely to be at risk of a Malware attack. If you wish to read this story in it's original, safe form, please go to https://www.wattpad.com/story/257040916?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_writing&wp_page=create&wp_uname=JondZero11&wp_originator=3CdTAOyDZxOGCnstIx6HedcaklkX3yZ%2Fqtxk%2FPSSUcOcftReUGE5VxwimjZJVTYMzsd96L%2BljmtvKGnqp4MPEgMq9yuAjnOHZfXMu2azCyEsojaaLESEwguV4diqS5o3 Thank you and good day PLIAGARISM IS A CRIME!! ********************************************* Dalawang buwan ng bakasyon sa Isla ng Paradisio ang inaasam dapat ng mag-amang Archie (14 taon gulang) at si Arman (38 taong gulang) na malayo sa siyudad upang makapagpahinga at magliwaliw. Ngunit sila'y madadawit sa kaso ng hindi maipaliwanag na pagkawala ng ilang mga tao sa isla. Anu kaya ang dahilan ng pagkawala ng mga taong ito at kinahinatnan nila bago sila nawala? Anu din kaya ang magiging papel ng mag-ama sa kasong ito?

True Philippines Ghost Stories- Haunted Pilipinas Book 2 by TalimHalimaw

Anong hiwaga ang nasa dako pa ruon? Bunga ng malikot na pag-iisip, hango sa balintataw, o halaw sa malikot na pag iisip. Masasabi mo bang totoo ang lahat ng iyong nakikita? Ikaw ba ay pinaglalaruan ng isang kisap mata? Di kayang maipaliwanag. Ngunit alam mong magaganap. Sadyang maraming kaganapan sa ating mundong ginagalawan ang di kayang ipaliwanag ng siyensiya. Huwag mo ipag-walang bahala ang mga pangitaing kakaiba. Ilan sa atin na bukas ang 3rd eye at me 6th sense at mas mapang- obserba, ay may kayang makatuklas sa mga kakaibang nahahagip ng sulok ng mga mata. Ikaw. Oo ikaw nga. Subukan mong mag isa sa isang madilim na lugar, at pakiramdaman ang iyong kapaligiran. Katunayan, yung isa sa kanila. Nariyan sa tabi mo. Malalaman at mararamdaman mo siya, hindi ka nag-iisa. Nariyan lang sila, nasa tabi mo, nakatitig sila sayo. Nagmamatyag at nag- aabang... Ano ang gagawin mo, kung bigla mo silang makita sa hindi mo inaasahang panahon? Kakayanin mo kaya? o habang buhay itong babalot sa yo ng katatakutan at sindak? Real-life chilling tales of supernatural, paranormal & horror. Read the stories and be terrified. Guaranteed na mumultuhin ka ngayong gabi. Gustuhin mo man o hindi.

DON'T LOOK BACK: School Of The Dead by jai_grey

Paano kung bigla ka na lang makakapasok sa isang paaralan na hindi mo naman alam kung paano o bakit ka napunta doon? Akala mo normal lang. Pero may mga patakaran na hindi mo maintindihan. "Don't look back," pahayag ng isang gurong hindi ko maaninag ang mukha. Hindi ko maintindihan. Bakit? Ano bang meron sa likod? Pero ramdam ko ang mga matang nakatitig sa akin. Hindi ko alam kung bakit, pero nakakakilabot. Parang bawat balahibo sa katawan ko, nakatayo. Isang hakbang pa lang palapit sa loob ng gusali, naramdaman ko na ang bigat ng hangin. Para bang may humihila sa'kin pabalik... isang malamig na presensya na ayaw akong papasukin. Pero mahigpit ang utos-huwag lilingon. Ang problema, pakiramdam ko... hindi lang isang pares ng mata ang nakatitig sa'kin. Parang daan-daan. At sa bawat segundo, palapit sila nang palapit. May narinig akong mahina, halos pabulong, diretso sa tainga ko- "Lumingon ka..." Napakagat ako sa labi ko, pinilit na wag gumalaw. Pinilit na wag magpatalo sa takot. Dahil ang sabi nila, sa oras na lumingon ka... hindi ka na makakabalik. Don't Look Back: The school of the dead coming soon... abangan.

Busaw 2: LORENZO, Ang Pagdayo by ionahgirl23

. . SA KANILANG KAKAIBANG KATAUHAN, KAKAIBANG MUNDO... MAY LUGAR PA BA ANG PAG-IBIG KUNG PAGDANAK LAMANG NG DUGO ANG KANILANG ALAM? KILALANIN NATIN SINA LORENZO AT AGATHA AT ANG KANILANG KAKAIBANG KWENTO. === "Manghuhula ka ba?” parang bata akong nagtatanong ngayon ng mga walang kwentang bagay pero sinasagot naman niya. “Ehemmm.” tumango lang siya at susubuan sana uli ako nang umiling na ako at humiga lang sa kanyang kandungan, tiningala ko siya. “Bakit?” tanong niya sa akin. “Sinong magiging asawa ko kung ganun’?” Sumubo siya habang ang mga mata ay nasa akin pa rin. “Ako.” Napangisi ako sa sagot niya at nang hindi ko na mapigilan ang tawa ko ay napatawa na nga ako ng malakas. “Ha haha g*go... seryoso ako eh tsaka may mahal ka ngang iba.” bungisngis ko pa rin pero nawala lahat ‘yun nang yumuko siya at titigan ako. “Wala na akong magagawa ‘dun, ang kapalaran ay kapalaran.” lalo pa siyang yumuko at halos naaamoy ko na ang hininga niya. L*ko, senyas ko at piningot ko ang ilong niya. Umusog na ako sa tabi niya at humiga sa katabi niyang unan... A FANTASY HORROR, ADVENTURE LOVE STORY WRITTEN BY IONAHGIRL23. . .

My Rebound Guy by wounder3r

Naranasan mo na bang magmahal? Naranasan mo na bang masaktan? Naranasan mo na bang maging tanga? Kasi ako? Oo. Pag mahal mo daw ang isang tao kaya mong gawin lahat. Lahat-lahat! Kahit kaibigan ka lang basta may papel ka sa buhay niya okay na. Aba! Kesa naman wala. Hindi ko alam kung kailan, paano at saan ko siya minahal. Basta ang alam ko... mahal ko siya... kahit may mahal siyang iba. Loving her from a far is okay with me. But once I saw her fell to the ground, crying? I swear! I'm ready to do everything just make her happy. Ang maging isang takbuhan kapag nasasaktan, maging isang dakilang tanga para lang mapatawa ka, ang maging isang taga sunod kapag nalukungkot ka, at ang maging isang panakip-butas para makalimutan mo yung sakit kahit panandalian lang. Lahat gagawin ko. Lahat-lahat. Dahil mahal kita, kahit rebound lang okay na. The story will be edited soon. Thank you! Please do inform that my username is changed to wounder3r

Sana Ako Na Lang by Angels_Knight_15

Sana makita mo naman na may nagmamahal sayo..... Nasa malayo at nakatingin sayo.... At minsan na..... Nakakasama mo.... Nung Ikaw ang lumayo.... Ako naman ang patuloy na sumusunod sayo... Tinitignan ko ang bawat kilos mo... Na minsang nagpaparamdam sayo ng wala kang kamalay malay. At ito ang nagpapangiti sayo..... Ngiti na nagpapaligaya sa akin ng lubusan....... Peroo...... Bakit pag kaharap mo na ko hindi mo na ko makita??? Bakit sa kanya ka laging nakatingin?? Bakit hindi mo man lang ako bigyang pansin? Di ba siya ang nagpapaluha sayo?? Bakit pinagpipilitan mo pa ang sarili mo? Nandito naman ako....... Palaging nakatingin at nakasunod sayo. Sana ako na lang..... Pero hanggang 'SANA' lang naman ako... (A/N: if your a perfectionist this story is not for you po. Maraming kahugutan ang nilalaman ng diary be like story po na ito. Yung tipong nagpapakat@nga na po yung mga characters di pa rin makapag move on yung kahit lumayo na sila no use pa rin po. Kung hindi mo po type yung mga gantong scenes wag niyo na lang pong basahin baka maboring lang po kayo or mainis. Pero sana naman po pansinin at suportahan nyo. And lastly feel free to write a comment about what you can say about the recent chapter that you had read. That's all thank you po.)

Perfect Photograph by brightfrancisco

Isang simpleng buhay lang ang meron ako, basta't nakakakain kami ng pagkain ng tatlong beses sa isang araw, syempre minsan apat na beses akong kumain dahil nagugutom ako e bakit ba? Tuwing walang pasok at tinutulungan ko si mama sa pagtitinda, mabait kasi akong bata :> Anyways highway lowway way-way 17 years of existence here in the earth in the universe rather --- Charoot , mag si-senior high na ako kaya dapat todo kayod si mama at papa para sa maganda nilang anak hahaha at syempre ako yun :> , Mag aaral ako sa dream school ko , at kapag naka-pagtapos ako ng pag aaral ay tutuparin ko na ang iba ko pang pangarap para maging #DreamGOALS #DreamDreamDream duh! Ang dream school ko ay isa sa pinaka sikat na school sa pilipinas, hindi lang naman ako ang mag-aaral dun e pati na run ang mga kaibigan ko. Pagpasok namin sa paaralan na yun nag bago ang lahat. We didn't expect that our lives will change because of them. Ano sa tingin niyo ang nangyari sa kanila? What do you think happened when they we're in that school? Did they meet someone? Or just a stranger in the tides?

A GOOSE'S DREAM - Pinoy M2M Story by AjIu08

"Ano ang kaya mong isugal para sa pag ibig? "Ano ang kaya mong isakripesyo para sa Pangarap? "sa Panahon na Lugmok ako at bigong-bigo Nakilala ko si Jayson Ramos. Isang anak mayaman, nakatira sa isang marangya at malapalasyong Bahay na parang doghouse lang ang bahay namin kung ikukumpara sa mansion nila. Naging classmate ko siya sa isang subject. At doon ko nadiskubre kong ano ba talaga ako. Dahil sa pagdaan ng mga araw na kasama ko ito , nagulat nalang ako nahuhulog na pala ako dahil subra akong nasasaktan at nagseselos kapag may kasama itong iba. Pero Magkaiba kami ng mundo na dalawa, isang mundong magulo kagaya ng kasarian ko na hindi ko matukoy kong ano. Pero what if na ang pag ibig na aking nadama ay taliwas pala sa kanya. Langit siya at Lupa ako , kaya Hanggang tanaw nalang ako. Dahil ang pag-ibig ko ay hindi niya naman pansin. Dahil ang mata niya sa iba na nakatingin at ang puso niya ay sa iba na nakalaan. Hanggang kailan ako maniniwala sa kasabihan na "Sa Pag-ibig walang mahirap at mayaman And loveWins." Kaya bang Tabunan ng Pag-ibig ang stado namin? What if na ang pinag alayan mo ng iyong puso at kaluluwa ay mayroon malaking bahagi sayong pagkatao? Hanggang saan mo kayang manindigan? Hanggang saan mo kayang lumaban kung alam mong talo kana? Hanggang saan mo kayang sumugal Kung sa Umpisa palang ay Mali na ang lahat? DISCLAIMER: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. _ All rights reserved. No part of this story may be reproduced or transmitted in any form or by any means electronic or mechanical, including, photocopying, recording, or by any information storage and retrieval system, without the written permission of the author, except where permitted by law."

Noong Bata pa si Juanito by AvelinoJSantos

Paano kung dumating ang panahon na mas gugustuhin mong managinip kaysa harapin ang katotohanan? Paano kung alam mong darating ang isang bagyo habang hindi ka pa lubos na nakakabangon sa una mong naranasan? Ano ba ang kinatatakutan mo? Ang multo ng nakaraan o ang halimaw sa hinaharap? Kaya mo bang bumangon kung sa tingin mo ay putol na ang iyong mga paa? Kaya mo bang lumaban kahit hindi mo na maramdaman ang bawat parte ng katawan mo? Saan ka kukuha ng lakas? Kaya mo bang huminga kung nasa loob ka ng sasakyan at may nadaanan kayong pantot? Kaya mo bang tumawa habang umiiyak? Kaya mo bang kumain habang nagtotoothbrush? May mga bagay na hindi natin kayang pagsabayin dahil ito marahil ay mas masarap hintayin. Minsan, kailangan nating harapin ang mga masakit na katotohanan katulad ng pigsa, bulutong tubig, dysmenorrhea, toothache, headache may solusyon ang mga iyan. Katulad ng lahat ng problema sa buong munso Samahan si Juanito habang siya ay nakikipagsayaw sa manok ni San Pedro. Naniniwala ka ba sa forever? Ako hindi ehhh. Naniniwala ka sa true love? Ako oo at una mong mararanasan iyon sa Diyos at sa iyong mga magulang.

You may also like

Slide 1 of 10

BULLY'S OBSESSION (Completed) Under Editing cover

Ang Misteryosong Kaso Ng Pagkawala Sa Isla Paradisio (Book 1) cover

True Philippines Ghost Stories- Haunted Pilipinas Book 2 cover

DON'T LOOK BACK: School Of The Dead cover

Busaw 2: LORENZO, Ang Pagdayo cover

My Rebound Guy cover

Sana Ako Na Lang cover

Perfect Photograph cover

A GOOSE'S DREAM - Pinoy M2M Story cover

Noong Bata pa si Juanito cover

BULLY'S OBSESSION (Completed) Under Editing

Huminga ako ng malalim baka sakaling maibsan Yung sakit at takot na nararamdaman ko. Nasa loob ako ng bodega , nakakulong. Hindi ko naman pinangarap na maging ganito Ang Buhay ko. Wala sa isip ko ang makapag aral sa isang mamahaling paaralan ,sapat na Ang public school. Ngunit sadyang mapaglaro ang tadhana, eto ang nagkataon na paaralan Ang tanging tumanggap saakin. Masaya ako Kasi nakapag aral ako , ngunit Hindi ko alam na Ang kapalit pala nun ay paghihirap. I was just a scholar in this school, kaya siguro mainit Ang dugo nila saakin. Napasinghot ako ng maramdaman Ang muling pagtulo ng luha. Mula recess time ay nakakulong na ako rito, at ngayon ay maghahapon na. Ramdam ko na Ang matinding pagod at gutom. Tingin ko ay magiging katapusan ko na ito. Ipipikit ko na sana ang mga mata ko ng maramdaman kong may magbubukas ng pintuan. Napadilat ang mata ko Ng kaunti , ngunit di ko magawang iangat ang sailing ulo. Sa matinding gutom at pagod ay hirap akong gumalaw tanging pagyakap sa sariling katawan ang aking kayang Gawin. "I'm sorry if I did this to you." Ani ng Isang tinig na malamig, sa boses palang ay kilala ko na ito. Napahikbi ako sa takot. B-bakit ginagawa nya ito saakin. Hindi ko naman sya kilala. Isa lang akong transferee SA school na ito at ang malala pa ay wala talaga akong maibubuga pagdating sa yaman. "You made me do this to you , your stubborn " Ani pa nito , sabay lakad palapit saakin. Gusto kung lumayo ngunit Hindi ko magalaw ang katawan ko. Tanging iyak lang ang kaya ko. Hinawakan nito ang Mukha ko at pinaharap sa kanya , pinilit Kong idilat ang MGA mata ko. Sumalubong ang malumanay nitong titig na aakalain mong may pakealam talaga sya saakin. Napa buntong hininga ito , kinarga nya ako na parang bagong kasal. Wala akong nagawa kundi Ang Hindi tumutol, Wala na akong lakas kaya naipikit ko Ang magkabilang mata. --