Saat gecenin üçü Hâlâ ayaktayım Uykular haram Gönlümde kapanmayan yaram Bulamıyorum kabullenecek gücü Ne zamandır düşünürüm bizi Nasıl emanet ettin o güvensiz ellere Güzelim ilişkimizi Affetmekte biryere kadar Tamam kabul unutamıyorum Ama bu kadar da acımasız olunmaz ki! Vurulmaz ki öldürecek kadar! Nasıl bırakıp gittin ey zalim! Nasıl da silip attın bir kenara! Oysa, herkes bir yana, Ben seni çok sevdim yarim! Anlamıyorum, yardım et güzelim! Bir insan bu kadar mı ezer be karşısındaki! Bu kadar mı özler başka kolları! Oysa sendin ki benim tek özelim! Kırmızı güller alırdım sana Buluşurduk her akşam dokuza beş kala Sen anlatırdın, ben dinlerdim Ben gülerdim, sen izlerdin Şimdi ise artık rengi yok o güllerin Önemi kalmadı herhangi bir saatin Kulaklarım artık duymuyor o güzel sesleri Yüzüm artık gülmüyor ne gündüzleri Ne de geceleri... Bir yanım kızıyor sana Bir yanımda deli gibi özlüyor seni Ne kadar unutamasam da gittiğin geceyi Her akşam dokuza beş kala Beklerim yine seniAll Rights Reserved