Yeni insanlar, yeni hayatlar. Kendin gibi yapmaya çalıştıkların arasında bazen kendi kişiliğini unutursun. Bende böyleydim. Başkasının hayatı için, kendi hayatımı hiçe sayıyordum. Biliyordum, kendi hayatımda boktandı ama sonuçta boktan olan hayatı diğer boktan olan hayatla değiştiremezdin. Bizim hayatımızda boktandı. Tek fark, birimiz fazla umursuyorduk diğerimizse hayatta olduğunu bile bilmiyordu. Görevim, yaşayan ölüyü, yaşan insan yapmaktı. Ve bu pekte kolay olmayacaktı.