Açık ve net herşey tıpkı Yazımın başlığı gibi, umrumda degil umrumda değilsiniz hissizleştim ve hiçkimsesizleştim, her gece aynı her sabah aynı alıştım, kırıldığım oldugu kadar kırdım en iyisi olayım derken en acımasızı oldum, kaygılarımla baş başa kaldım Çogu zaman, acı yok gram, teselli verdim kendime bir dal bu sabah yine herşey düzelicek hayat devam ediyor diye ahh siktir herşey düzeliyor mu gerçekten gülmemek için zor tutuyorum kendimi alıştım onca şeye Göğüs gerip umursamadım he ama şu umursamamazlık kısmını çok zaman sonra keşfettim her yolu denedim bir de şunu deneyim dedim umrumda degil iyi gidiyor kaybettiğim kadar kazandığım hiç bir şeyim olmadı, en yakın, en sıcak, en sıkı, "0" öldüğümüz yerden devam ediyoruz işte bi umut var gibi yani çaba lazım nede olsa her sabah uyanıp yola devam etmek zorundayız,