Medusa

Liefde, ik dacht dat het iets onmogelijks was.
Maar toen moest ik haar natuurlijk tegenkomen.
Ze was prachtig: ze had een hese stem, haar neus had een schattig krulletje en ze had mooie, volle, bloedrode lippen, die ze steeds in een mysterieuze glimlach had. Haar haren bedekte ze altijd met een muts, maar ondanks dat wist ik zeker dat ze prachtig waren. Ze had betoverende, helder groene ogen, al wist ik dat niet helemaal zeker. Het was wat iedereen me vertelde. Ik mocht nooit naar haar ogen kijken. Niemand mocht ooit naar haar ogen kijken. Degenen die dat wel deden, ondervonden dat haar ogen mensen in steen deden veranderen.
Figuurlijk, maar ook letterlijk.
Haar naam was Medusa.