KURU KARANFİL

"Üzülme," dedi buzdan farksız sesiyle. Dudaklarımın arasından bir hıçkırık savruldu.

"Canın sağolsun," gözlerini bana çevirmiyordu. Gözlerinde daha önce hiç şahit olmadığım bir yangın vardı ve bu yangının müsebbibi bendim. Tam evden çıkacakken son kez yüzüme baktı.

"Ben seni sevdim Niran. Sana bir de bu acıyı yaşatamazdım, ben sana bunu yapmayacaktım."

Yutkunmaya çalıştı fakat yutkunamıyor gibiydi.

"Ben," dedi. "Ben sana kıyamazdım."

"Özür dilerim," Diye fısıldadım ama o beni duymadı.

Başını yere eğdi, gözlerime bakmadı. Her zaman dediği olmuştu, ben onun cehennemi olmuştum.

"Gelen senden gelsin Niran Akçabey,"

Akçabey dedi, daha çok ağladım.

"Senden gelen başım gözüm üstüne."

Sırtını son kez bana döndü. "Ama sakın unutma," dedi bana bakmadan. "Sırta bıçak saplandı, asıl hikaye şimdi yazılmaya başladı."

Arhan Miraz Karasoy bu gece sevdiği kadın tarafından sırtından bıçaklandı; yükü Arhan'ın avuçlarında çaresizlik, Niran'ın omzunda kambur oldu.

-

"Yalvarırım söyle Niran, adın bile cehennem demekken," dedi beni yakmak ister gibi. "Sen, benim bu dünyadaki cehennemimken; neden hala senden gidemiyorum?"

Kuru Karanfil 🕊️

Elvan Naz.

'Kuru Karanfil' adında ilk kurgudur.