43 Shots
  • LECTURES 744
  • Votes 1
  • Parties 22
  • LECTURES 744
  • Votes 1
  • Parties 22
En cours d'écriture, Publié initialement janv. 13, 2015
"Cameras can capture memories. And in that way, kahit
ilang taon na ang lumipas, di ko parin sila makakalimutan."

-Eriysa Varue

New Year na, pero hindi pa rin makamove-on si Kaorudo Zisuko sa ex-girlfriend niya na si Ruisuan Saneti. Hands on naman sina Eriysa Varue at ang mga kaibigan ni Kaoru sa
pagtulong sa kanya na makausad sa buhay (at makahanap na rin ng bagong girlfriend, kung sakali), pero mukhang walang balak na makisama ang puso ng binata! Ilang shots pa ba ang kailangan ni Kaoru para lang mamemory full na ang isip niya, at nang mabura na nang tuluyan ang nakaraan niyang masaklap?
Tous Droits Réservés
Inscrivez-vous pour ajouter 43 Shots à votre bibliothèque et recevoir les mises à jour
ou
#28in
Directives de Contenu
Vous aimerez aussi
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (To be published) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (To be published)

53 chapitres Terminé

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.