- Reads 34
- Votes 2
- Parts 3
Ongoing, First published Mar 23, 2022
Gittikçe azalıyor hayat ... Yürüdükçe bir şeyler kaybediyor insan... Daha fazla kaybetmemek için her şeyi yapabilirdim. En çok da kendime yapabilirdim. Gözlerimi çukurlarından çıkarabilirim. Saçlarımı yolabilir, ağrıyan dişimi söküp atabilirim, sertleşmiş boynumu, düşüncelerden yorulmuş başımı... Bir yüksekliğin, bir başıma olduğum bir ucundayım. İnemiyorum. Gözlerimi kapatıyorum bir boşluk, bir durak daha ve yalnızlık... İçimde yer edinmiş bir dert vardı. Ama tıpkı bulutlar gibi biçim değiştiren, rüzgâr gibi anaforlar yaratan, elle tutulup gözle görülmez bir derdi nasıl anlatabilirdi insan ? Anlatmak da gelmiyordu içimden zaten. Kaçmak, buradan binlerce, on binlerce mil öteye kaçmak istiyorum, ya da uyumak. İçimde cevapsız sorular vardı. Kaybetmek mi daha kötü... Yoksa hiç kazanmamış olmak mı?All Rights Reserved
Sign up to add ŞAH VE MAT to your library and receive updates
or
You may also like
You may also like
