Git gide daha çok hasar gören ozon tabakası artık neredeyse yok olmak üzereydi. İlk sular altında kalanlar kutup bölgeleri ve alçak kesimler oldu. Hayatta kalan herkes daha yüksek bölgelere göç etmeye başladı. Bunun amacı sadece biraz zaman kazanmaktı. Bütün devletler birleşmiş bu felaket için bir çözüm ararken yeni bir felaket meydana geldi. Ozon tabakası delindikçe Dünya uzayda başıboş gezen meteorları kendine çekemeye başladı. Gezegenimizin tek uydusu olan Ay, bu meteorları engellemekle görevli olduğu için gün geçtikçe kraterleri büyüyüp genişledi ve yüz yıllar sonra son meteorun onu tamamen parçalara ayırmasını izledik. Bundan sonra bilim insanları; Ay olmadan Dünya'nın dönüş hızının artacağını, her an Güneşin yörüngesinden çıkma tehlikemiz olduğunu ve meteorların çarpacak bir uydu bulamayacaklarından gezegenimize büyük hasarlar verebileceğini açıkladığında herkes vatanını, doğduğu toprakları bırakıp güvenli yerlere göç etmeye başladı. Göçler sırasında ilk meteor yer yüzüne indi ve