23 capítulos Concluído MaduroKüstüm Ben Kendimle Affedemem Asla
Gençliğimde Yaptığım Hataları
Bir Anlık Öfkeyle Nasıl Bırakırım Seni
Pişmanlık Bu Kadar Acı Olmamalı
Gözleri gözlerime , sözleri kalbime dokunmuştu. Evet pişmanlığını çok net görüyordum, hissediyordum. Ama yetmiyordu işte. Hatırladığım anılarım, gözümde canlanan görüntüleri aradan seneler geçmemiş gibi tazecikti.
İlk günkü kadar acıtıyordu canımı. Kavuruyordu tüm benliğimi. Sıkışıp kaldığım senelerin içinde kaybolmuştum ben. Yeni yeni benliğini bulan bir genç kadar savunmasızdım.
Küstüm Ben Kendimle Affedemem Asla
Haram Zehir Oldu Hep Yıllarım
Bir Şansın Daha Var Sil Baştan Deseler
Ben Akıllanmam Yine Aynısını Yaparım
Gözlerimi kapattım ve derin bir nefes aldım. Benim sahnemi benim için ele geçirmişti. Ruhuma ilaç olan müzik, bu gece iğnelerini batırıyordu tenime. Evet gençtik, hata yaptık ama kaybettiğim seneleri ve yaşadıklarımı düşündükçe içimdeki öfke alev olup akıyordu dilimden.
Affedemiyordum...
Affetmek istemiyordum...
Affedemezdim...
Berat'ın bir kez daha beni yıkmasına izin veremezdim.
*******
Vazgeçilmiş hayatlar...küçük yanlışlar...büyük sırlar.
Küçük bir gençlik hatasının doğurduğu büyük bir kaza. 1 ölü, 1 yaralı. Bir aşık, Bir çaresiz. Biri çaresizliğine tutunurken,diğeri aşkının acısında boğulan iki adam. Ve kayıp bir ruh'un ölü bir kimlikte yaşamı.
Bir umut çiçeğiydi Altın Kadeh...
Kimilerine Umut olacak,
Kimilerinin Umudunu solduracak.
