O günü çok iyi hatırlıyorum... Bir dövmecide oturmuş onu seyrediyordum. Uzun siyah saçları kadife gibiydi. Kusursuz... Gözleri büyüktü ve benimkilerle buluşunca gardımın düştüğünü ve korktuğumu hissediyordum. Fakat bu korkum hayatımda hissettiğim en tatlı histi. Sol koluna bir yazı yazdırmak istemişti o gün. Bu zorlu hayatında o kelimeyle umut dolu olduğunu söylemişti. Bunun ne olduğunu sorduğumda sadece gülümsedi ve kolundaki yazıyı gösterdi. Euphoria... O gün hafızama kazınan bu kelimeyi ben de sağ koluma kazımak istemiştim. Ve o gün ikimiz de kollarımıza bu kelimeyi kazımıştık. Onun bunu yazdırma sebebi sadece mutluluğu yanında taşıyabilmekti. Fakat benim yazdırma sebebim sadece bu kelimenin verdiği duyguyu onun sayesinde yaşayabilmemdi... O benim Euphoria'mdı...