Her şey zıddıyla bilinir demiş bir büyük . Bizim hikayemizde böyle başladı. benim ona nefretim onun bana delicisine aşkıyla. Ben gittim o kaldı ben kaçtım o sabırla bekledi ben vurdum o sevdi şimdi ise kaçtığım Yere geri dönmek zorunda kaldım ama nefret ettiğim Psikopat Aşığım nefret duyacağına kollarını açıp bana bakıyordu. Sabır dilenerek sinirle gözlerine baktım. "Oğlum bak git ! Lan hala mı seviyorsun 10 yıl oldu bıkmadın mı peşimden koşmaktan Psikopat Manyak ?!" ellerini cebine koydu sırıtırak baktı bana neşeyle parlayan gözleriyle Allah'ın tescilli delisi ! dilini damağına bastırıp şıklattı. " Seni sevmenlere doyamadım ."dedi melodik bir şekilde . şarkı söyleyişine nispetle onu taklit ederek bende şarkıyla cevap verdim. "sevme beni.. senin sevmelerine Kalmadım.." Manyak bıkacağına iç çekerek bana baktı. içi gider gibi . "sesinde aşk var bir ben duyuyorum kızıl'ım . sevme deme bana sevmeden yapamıyorum. " yürekten söyleyişine sinirle soludum. bıkkınca nefesimi verirken Arkamdan beni takip eden Manyağı kendi haline bırakıp ulaştığım evimin kapısını açarak içeri girdim. Arkamdan bakan bir çift koyu mavi gözlerin eşliğinde.All Rights Reserved
1 part