🌙gecenin siyah meleği 🌙

Kapak:@Victoria_ela
başlama tarihi 28/03/2022

Etrafımızda bizden sayıca fazla kurt vardı ve biz üç kişi onlarla baş etmeye çalışıyorduk

"Emıly kaç onlarla başa çıkamıyacağız" diye bağırdı Hektor

"Hayır burdan hep beraber gidicez" dedim onlara bakarak

"O zaman şu lanet gücünü kullan geberip gidicez şimdi" Hektor'un cümlesi mantıklıydı ama kontrol edemiyordum istemediğim halde onlara da zarar verebilirdim

"Emily git" dedi Jhon ona baktım o da bana baktı ve ağzını kıpırdatarak lütfen dedi

"Hayır" dedim son kez ve Jhon un üzerindeki kurtu gücümü kullanarak uzağa fırlattım

Kurt duvara çarpıp uzaklaşırken bu kez Hektor'a döndüm gerçekten zorlanıyorlardı

Jhon'a baktığım anda bir Kurt pençesini karnına savurdu karnını tutarak yere düştüğünde kan beynime çıkmıştı gözlerimde değişme hissettiğimde tek korkum kontrolü kaybedip onlara zarar vermekti

Sinirle elimi kurta doğru uzattığımda kurtu istem dışı havaya kaldırıp sertçe yere bıraktım ayaklarım yerden kalkınca Hektor korkarak bana bakıyordu benimse tek düşündüğüm ikisinin iyiliği

Etrafımda mor ışıklar belirdiğinde damarlarım bile yanmaya başlamıştı sanki gücümün son damlasına kadar kullanıyordum

Acıyla bağırdığımda mor ışıklar etrafa yayıldı tek tük bir şeyler hatırlıyorum çünkü gücüm artık tükenmişti yere dizlerimin üzerinde düştüğümde sisli yerde Hektor ve Jhon'u görmeye çalışıyordum

En sonunda görüş alanıma Jhon girdiğinde aksayarak yanına gittim gözleri kapalıydı

Başını dizlerimin üzerine alıp başını okşadım "Jhon... Lütfen kalk" diye fısıldadım

Gözlerimden birer damla yaş akarken ağır ağır yağmur yağıyordu

"Hektor nerdesin... Özür dilerim böyle olmasını istemezdim... Hektor" etrafa bakarak onu aradım ama göremedim
"Hayır... şimdi değil"

Kafamı Jhon'un alnına yasladım gözlerimi kapattım