اکراین تا سال ۲۰۱۳ یک «کشور حائل»٬ اساسا یک کشور غیر متعهد بود٬ که روابط اقتصادی با هر دو روسیه و اتحادیه اروپا داشت. اکراین توسط رژیمی که روابط نزدیکی با الیگارشی های محلی٬ اروپایی٬ اسرائیلی و روسی داشت اداره میشد. نخبگان سیاسی اکراین محصول یک تحولات سیاسی (باصطلاح «انقلاب نارنجی»)٬ در سال ۲۰۰۴ بودند که توسط آمریکا٬ برای بهترین بخش یک دهه تحت یک آزمایش شکست خورده قرار گرفت که متعاقبا توسط سیاستهای اقتصاد «نئولیبرال»غربی حمایت وتأمین مالی شده بود. نفوذ سیاسی آمریکا و اتحادیه اروپا پس از تقریبا دو دهه از طریق کمک مالی های بلند مدت به باصطلاح سازمانهای غیردولتی(ان جی او ها)٬ احزاب سیاسی و گروه های شبه نظامی٬ عمیقا در نظام سیاسی تثبیت شده بود.