"Beni vurduğun silahla koruyorum seni." **** -Şiddet, küfür ve yetişkin içeriklidir- "Tüm bunlar ne zaman bitecek?" Gittikçe gerilen bedenini görebiliyordum. Yüzünde samimiyetten uzak bir gülüş belirdi. "Tüm bunlar bitse de Savcı Hanım , bizim evimiz burası." Kaşlarım hafifçe çatıldı. Ne demek istediğini anlamamıştım. "İma ettiğin şeyi anlayamadım." Gayette anlamıştım ama bir mantığa oturtamıyordum. Yüzündeki garip gülümseme yerli yerindeydi. Masada biraz eğilerek aramızdaki mesafeyi azalttı. "Anlamayacak bir şey yok Savcı Hanım. Aşkta ve savaşta her şey mübahtır. Ve savaşın sonunda barış gelene, adalet yerini bulana kadar senin yerin benim yanımdır. " Masadan kalkarak tepemde dikilmeye başladı. Kaşlarımı çatarak kafamı yukarıya kaldırdığımda ona benim bir eşya olmadığımı söyleyecektim ki o benden önce davranarak konuşmasını tamamladı."Tıpkı bunca zaman benim yerimin de senin yanın olduğu gibi. Söyledim Savcı Hanım. Aşkta ve savaşta her şey mübahtır." Adım sesleri uzaklaştığında ve gözden kaybolduğunda ben hala karma karışık bir şekilde arkasından bakıyordum. Ben neyin içerisindeydim?All Rights Reserved