(Şiddet, korku, ve rahatsız edici unsurlar bulunmaktadır.)
"İkimizden birinin ölmesi şart ise, izin ver ben öleyim Kutay." her harfimin titrediği kelimelerime gözlerinin siyahlığı dalgalandı, kaşları çok hafiften çatıldı ve beklemediğim bir an da dudaklarını dudaklarıma bastırdı.
Gözyaşlarım peşi sıra akarken ellerimi ensesine çıkardım. Vicdan azabından kararmış kalbimin atışlarını uzun zaman sonra ilk kez hissettim. Sert öpüşü ömrüme ömür katıyordu sanki, hem cezalandırıyor, hem iyileştiriyordu. Gücüm benden tamamen çekildiği için yaslandım bedenine.
Belimi tutan eli beni kendine çektiğinde daha çok sığınmak istedim kollarına, sanki bir çeşit ilaç vermişlerdi ve anında etki etmişti. Korkuyordum, bir kabustaydım ama o yanımdaydı. Yanında birinin olması böyle bir şeydi demekki...
"Olmuyor Tutku" fısıltısı ardından yüzünü uzaklaştırdı, ona kapılmamın sonuçlarını hesap edemeyecek kadar aklım yerinde değildi. Sorusunu anlayamıyorum, tüm gerçekler silinmiş, sadece acılarım ve o vardı gözümde.
"Sensiz olmuyor"
Tutku&Kutay
Jenna Collins Gizemli Kasaba'ya taşındığında olacaklardan habersizdir. Birçok yeni insan tanıyacaktır. Peki ya tanıdığını sandığı insanlar gerçekte öyle değilse?
NOT: HİKAYENİN KİTAP OLMASI SÖZ KONUSU DEĞİLDİR/ OLAMAZ.
Başlarda acemi olduğumu biliyorum. İleride bölümleri düzenleyebilirim umarım. İyi okumalar..