She is desperate in love (and then there's me)

'lianne?' 'mmh...' 'Je bent eigenlijk best wel een freak.' 'hoezo dat nou weer?' 'Nou, je kruipt onder tafel om een foto van een jongen te maken. Je hebt je kamer vol hangen met allerlei andere foto's van hem. Oja, en je hebt zijn rooster uitgeprint zodat je hem “toevallig” tegen kan komen. Je wilt altijd dicht in de buurt zitten van hem in de pauze. Je stalkt hem elke dag stiekem op social media, moet ik nog doorgaan?'
'Nou dat doen zoveel mensen, hoor!' verdedigd ze zichzelf.
Met een wenkbrauw opgetrokken kijk ik haar aan.
als ze me nog steeds overtuigend aan kijkt gooi ik wanhopig mijn handen in de lucht.
'Niemand doet dat!'

Dat is dus mijn vriendin. Lianne. Ho-pe-loos verliefd op die ene jongen met zijn donkerbruine ogen. Die ene véél te populaire jongen. Manuel.
En dan ben ik er nog. Alicia. Niet perfect, veel te onhandig en ik kom altijd in vreselijk ongemakkelijke situaties terecht. zo struikel ik ongeveer elke dag wel, terwijl ik de mensen tegen kom die ik juist niet wil tegenkomen. Ik val in zwembaden, in taarten en ohja, soms ook wel eens op de grond. Nou, niet helemaal ideaal dus.

En dan dit: Manuel ziet mij staan in plaats van Lianne.