"Yine buradasın?!"
Sessiz dalgaların dans ettiği sakin denizin karşısında oturmuş, zümrütlerini Dolunay'a sabitlediği sırada arkasından ince ve tanıdık ses yankı yapmıştı etrafta.
"Geldin?...Yine?!"
Onu ilk gördüğü an gibi,içinde oluşan heyecan hissiyle konuştu Tanrı.
"Yıllar geçti.Neden vazgeçmiyorsun, Loki?"
Uzun siyah saçları hayali bedeninin üzerinden dalgalanırken,yanına geçti adamın.
"Güzel bir ruha aşık olan,ona son nefesine dek sadık kalır,çünkü sevdiği şey ebedidir,Katherina!"
Burukça gülümseyip eşinin sorusunu yanıtladığında, kızın ona dönmesiyle uzun yıllar sonra zümrütleri hasret kaldığı ela gözlerle buluşmuştu Fesatlık Tanrısının...
❄Başladı: 08.09.2022❄
🌙Devam ediyor...
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."