Clumsy daw ako,
abah malay ko
harang harang yung pader ee nanahimik akong naglalakad!!
minsan nababngga mo yung upuan at lamesa, malay ko bang may sariling buhay yung mga yun?!
naglalakad ako sa hagdan biglan nalang akong gugulong pababa, abah malay kong tinaasan nila yung hagdan!!
ang sama nila hindi ako clumsy!! sadyang galit sila sakin tss
pero ewan ko sabi nila @.@ saan ba ako maniniwala? grrrr! >.<
at nakilala ko ang hari ng mga HARI!!
grrr
HARI?!
isa syang MAYABANG
kung makaasta parang sya ang pinaka MATAAS
building ba sya?!
at eto pa napaka ANTIPATIKO nya
tss X.X
pano kung isang araw magising syang may gusto sya sakin? or ako? nu yun? WW10?!
isa syang GANGSTER ng mga GANGSTER!!
aminado akong GWAPO sya, pero MAYABANG sya!!
MAYAMAN sya, pero MAYABANG sya!!
ndi marunong NGUMITE, pero MAYABANG sya!!
ACKKKK!! basta!! MAYABANG SYA!! tapos
grrr
Hi! meet me here, and lets find out mi so-love-cruel-destiny-fantasy-love-war-story
hihihihih
story teller :D
K-JAM!!
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.