Çal Kapımı

Sendin adam,
senin gözlerindi,
içimi ısıtan ve yüreğime dokunan,
keza ellerin bir buse gibi okşardı tenimi.
Amansızca yitirdim içimde seni,
boğuldum sessizliğimde ama,
yinede haykırmadım sevdiğimi,
yakıştıramadım kendime,
giden bir adamın ardından soykırım ilan etmeyi.
Ağırlığı alınmış bir beden gibiyim şimdi...