- Reads 772
- Votes 15
- Parts 2
Ongoing, First published Jan 16, 2015
Ben eskimeyen tek güzelliği sende gördüm Sende buldum erişilmez hazları Yanında sıyrıldım korkulardan, yalanlardan Duyguların en ölmezini sende duydum Susuzluğum dudaklarında dindi Yalnızlığım ellerinde Çoğu gün unuttum açlığımı Sende doydum... İlk defa seninle bütünlendim, anlıyor musun? Anladım yaşadığımı her nefes alışta Seninle geçtim bütün zamanlardan Seninle var oldum Eridim seninle bir sonsuz çalkanışta. Boynunda bir yer vardır, ben bilirim Ne zaman oradan öpsem, Değişir gözlerinin rengi Yanar dudakların, terler avuçların, Dökülür kapkara aydınlık gibi Omuzlarına saçların Gitgide artar kalbinin vuruşları Bir musiki halinde dünyamı doldurur Ansızın bütün sesler kesilir Zaman durur Bir baş dönmesi başlar o en yükseklerde Her gün seninle yeniden var olurum Eriyip kaybolduğumuz yerde... Sesini duymadığım gün Yaşanmış değil Açan çiçek değil Öten kuş değil Yüzünü görmediğim gün İçimde yıldızlar sönük Güneşler güneş değil Seni sevmediğim gün Seni anmadığım gün Olacak iş değil... Seni bulmaktan önce aramak isterim Seni sevmekten önce anlamak isterim Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de, Sana hep hep yeniden başlamak isterim Seni öylesine düşündüm ki Öylesine,yaşama’dan önce Senden başka bir şey yok sanki Ama nasıl da varsın derim sana Düşüncelerimce... Seni öylesine buldum ki Öylesine,kendimden fazla Yalnız sensin gölgesiz Ayrılmamacasına,yanımda… Akların arasında karan, Karaların ortasında akınla Öylesine istedim ki seni Senden önce… Öylesine,her şeyin içinde, Öylesine dışında. Gün,gece Seni öylesine yaşadım ki, İnan… Artık nereye baktığım belli değil, Ne yaptığım belli değil, Varlığım sonrasızlıktan...All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add Gecenin Aydınlığı to your library and receive updates
or
You may also like
You may also like
