🔱MASUM DEĞİLİZ🔱

"Kader çizgisinin sınırlarında dolaşan aptal kadın, intikam için küçük değil mi yaşın?" Devam etti. "Hayatın tek kadehlik şarapken elimde, neyine güvendin de geldin çetin cehennemime?" Karşısında dimdik durdum ve aynı onun gibi metinsel bir anlatımla cevap verdim.

"Senin çetin cehennemin benim kasırgamla hararetlenir ve yine benim fırtınamla acımasızca söner!" Dedim hırsla.

"Peki." Dedi. İlk kez son sözü ben söyledim sanarken devam ettiği cümlesiyle ölüm gibi bir şey oldu. Kimse ölmedi ama ruhum sinirle titreyen bedenimi terk etti, hissettim.

"Kalbine cehennemi sığdırmış bir kadın, burayı da söndürebilir mi sanıyorsun?" Silahını kalbimin hemen üstüne bastırdı ve titrek nefesim tam olarak kesildi ama o devam etti. "Ruhunu ve bedenini şeytana emanet edebilecek kadar kör bir aşık olan bu kadın, kalbindeki imparatorluğumu söküp atabilir mi?" Dedi. Silahı çekti ve kendi kalbine doğrulttu bu defa da. Tüm sözlerin etkisiyle donan bedenim yaptığı hareketle paniklendi. İnkar etmek için ağzımı açacağım sırada konuştu.

"Burası senin kasırganı bile içine alamayacak kadar dayanıklı, bir mermiye de dayanır elbet-" dediğinde silahı ondan refleksle alıp uzağa attım. Yaptığım hareketle kahkaha atarken benim elim ayağım titriyordu. Oyun yapmıştı. Güçsüzlüğümü yüzüme vurmuş, beni alt etmişti.

"İşte tam olarak bu kadarsın!" Dedi alaylı sesiyle ve arkasına döndü. Bense bu oyunu yemiş olmanın aptallığıyla kendime lanetler okuyordum. Ama o devam etti, acımasızca.

"Kalbi ve beyni birbiriyle çekişen ahmak bir kadın, intikamdan bahsediyor zebanilerin mahzeninde."

"Unuttuğu şey, benim olduğum hiçbir kalpte göğüs düzenli atmaz, profesyonel atışlarından geriye bir avuç kül kalır." O, odayı terk etti. Bense gururumu.

•••

Tüm hakları, acıyla harmanlanmış ruhların kurtuluş hırsıyla yanan harelerinde saklıdır.