Ejderin Asisi

Uzun zaman sonra sonunda ara verdiğim okuluma devam edebilecektim, herşey mükemmeldi, sorunsuzdu. Tabi partide olanlar olmasaydı belkide tüm yıl huzurlu olacaktı..

Herşey sanırım o gün teyzemin işi kabul edip, benim partiden sonra onunla aynı dersleri almamla başlamıştı... Sorunsuz hayatım sorunlarla dolmaya başlamıştı..

En büyük sorun oydu benim gözümde ama belkide gizlice ona aşık olan kalbimdeydi..

Onu unutmam gerekirdi, unutmaliydim.

Sevdiğim çocuk onu unutturabilirdi bana ya da sevdiğimi sandığım çocuk..

Sanırım artık hayatım tekrar eskisi gibi olacaktı, onu unutup önüme bakmaya başlamıştım. Artık aramızda hiçbir bağ yoktu.. ta ki o kaza ile ilgili fotoğraf karşıma çıkana kadar.

Hayat sürekli bir şekilde onu karşıma çıkarıyordu ama biz iki kaderimize terk edilmiş iki kurban asla birlikte olamazdık...

Artık ne o benim Ejder'im ne de ben onun Asi'siydim..

Belkide herşey çözülünceye kadar...

●

●

"Sonunda okul başlıyor, çok özledim herşeyi kızlar!"
.
.
"Semihte benim okuluma mı gelecek dedin neriman yenge?"
.
.
"Semihin benim okulumda olması mükemmel birşey, her sabah onunla gelmemizden bahsetmiyorum bile!"
.
.
"Bir dakika şuradaki kız da kim? Semihin sevgilisi mi? Ama semihin bir sevgilisi olmadığını biliyorum neden ona bu kadar yakın davranıyor? Bundan hoşlanmadım."
.
.
"Kabul! Seninle sevgili rolünü oynayacağım ama unutma sadece rol bay Ejder."

Gülümseyerek "Sende unutma bayan Asi, yanlışlıkla bana aşık olma da." Dedi.

"Gorucegiz."
.
.
"Ne?! Ne demek teyzem evleniyor! Tamam evlenebilir ama tam bitti derken bu kişi Ejder'in babasi olmak zorunda mıydı ki?"
.
.
"Allah'ım ben bu işkenceye nasıl dayanacağım."
.
.
"Babamla annemin ölümü kaza değil de ne demek!"