Failure--that's how her family describe her. All her life wala siyang nagawang tama para sa pamilya niya. Even her Dad's death, sa kaniya inisisi.
She raised in a family where her feelings are never valid. Wala siyang karapatan na magreklamo kung nahihirapan at napapagod siya. Itinuturing siyang parang isang robot na taga-sunod lamang kahit sa mga bagay na ayaw niya.
Simula ng magkaisip si Eilla ay lalo na siyang hindi naging malapit sa pamilya niya. Magkakausap lamang sila ng mga ito kung mag-aaway sila. She disgust everything about herself. Dahil duon, lumaki si Eilla na magaspang ang ugali kahit kanino. Iyon ang naging paraan niya para i-express na pagod na siya.
"Ano'ng maganda sa umaga? Get lost." Aniya ng may isang dalaga ang bumati sa kanya na nag-aalok lang naman ng ibinebenta.
"Get your face out of here. Nakakabwisit ka."
Nothing. . . can make her change. Even the thing they called love. Kinamumuhian niya ang bagay na iyon.
"Love is just a fuck. Fuck love."
Want to ask me questions? See my behind the scenes? Even see my upcoming story sneak peeks?
Here you can request for a chapter read request as well as critique. There's even something better-talking to me about anything you want!