başını sonunu bilmediğim bir bilinmezliğe doğru koşuyorum. peşimde sadece geçmişin acı hatıraları ve sevdiğim adamın ihanetiyle koşuyorum. Ne yaparsam yapıyım güçlü olamıyorum Allah kahretsin ki o benim en zayıf noktam .. bi çok kez intihar etmeyi düşündüm ama korkaklığımdan yapamadım. Belkide şimdiye kadar büyük bi yıkımla karşılaşmadığımdandır yada ona güvendiğim ve yapmaz dediğimdendir.. bilmiyorum hiçbir şey bilmiyorum .canım daha önce hiç böyle yanmamıştı benden ayrıldığında bile nasılsa geri döner diyordum ama yapmadı. Bi köşede sessizce acı çekmemi izledi . o başka kızlarla gezip tozarken bile ben onu düşünüyor onun için göz yaşı döküyordum . artık koşmayı bıraktığımda kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. Evet işte gelmiştim tüm acılarım dinecekti artık göz yaşı dökmeyecektim. Uçuruma doğru yaklaştığımda sadece huzur vardı içimde ne ihanet edilmişliğin verdiği acı ne terk edilmek .. sadece huzur…