Scars • Bang Chan

Hayat dedikleri şey anlamlandıramadığım bir şeydi. Şu an bu dünyada nefes alan her bir canlı bir hayata sahipti; doğum, büyüme ve ölüm. Sayısız insanın oluşturduğu bir döngüydü sanki bu.

Biyolojik olarak doğruydu.

Ama bir hayata sahip olmak için biyolojik olarak yaşamak yeterli miydi ki?

Çok insan görmüştüm, içlerine çektiği her bir nefes yaşamak için değil de ölmek içindi. Her bir nefes içlerini kavurup ölüme olan arzularını arttırıyordu.

Gözlerimle görmüştüm yok olan bir hayatı. Gözlerim yalnızca izlemişti olan biteni. Bir hayatın nefes alırken bile nasıl yok olduğunu, nasıl yok edildiğini.

Acıydı bunu gözlerinle görmek. Acıydı gözlerinin önünde eriyen onu geri getirememek.