ne güzelsin sen, annette, fevkalâde dediğin elime çok yakışır ellerin. pembe karanfiller gibi içtensin sen, ve de bir anemon kadar genç, coşkulu, zirvede. yine de üzerindeki ağırlık öyle büyüktür ki; sokaklarda omuzları çökük, markizlerin yürüyüşünü taklit ederek ilerlemeye çalışırsın. fakat şimdi dinlenme vakti, şimdi uyku vakti. saçlarında pembe karanfillerle, ellerinde birer avuç toprakla, güzelce uyu annette.
[chaelisa fanfiction,
2022, valeantines]
fransa'da on dokuzuncu yüzyıl, yasak bir aşk.
annette: park chaeyoung.
sıradan bir aşk istemiyorum, lanet bir fırtına istiyorum. uykusuz geceler ve sabahın dördünde bitmek bilmeyen sohbetler istiyorum. tutku ve çılgınlık istiyorum, uzaktan bile tüm vücudumu titretebilecek ve aynı zamanda beni yakınına çekerek tüm varlığımı anlamlandırabilecek birini istiyorum.