Uyarı: Eşcinsel kurgu, şiddet, kan, mpreg ve unisex terimler içerir!
Bebeğini kaybetmiş olan Kayra.
Ve doğum sırasında eşini kaybetmiş Berke.
"Bebeğim senden başkasının sütünü içmiyor Kayra." Berke bey, bize biraz daha yaklaştı ve olduğum yere iyice sindim. Lafını "Bebeğimin süt annesi ol." Diyerek tamamladı. Gözlerim büyümüştü ve Barlas sanki bir şey olduğunu anlamış gibi etrafına bakınmaya başlamıştı.
"Bu bir teklif mi?" Barlas'ı bırakmak istemiyordum ama bu kaba adama da tahammül edebilir miyim bilemiyordum. Ne yaşama amacım kalmıştı ne tahammülüm. İki seçenek arasında gidip geliyordum. Süt anne olmak mı, sessizce ölmeyi beklemek mi?
"Teklif etmiyorum." Dedi kendisinden emin bir şekilde. "Olmanı söylüyorum." Nefesini yüzüme vurarak söylediği şeylerle bir süre cevap veremedim. Bu kaba adam bir ricada bulunmuyordu. Yapmak zorunda olduğumu söylüyordu.Bu adam kimdi ki bana emir verecekti? İstese seve seve kabul ederdim ancak çok kaba davranıyordu!
"Siz kimsiniz ki bana emir veriyorsunuz?" Bebekle beraber uzaklaşmaya çalışacağım sırada bizi iyice kendine çekmişti.
"Berke Işık." Dedi. Bu iki kelimeyle başımdan aşağıya kaynar sular döküldü. Berke Işık... Halk kahramanı... Polislerin yanaşamadığı, devletin sağlayamadığı adaleti sağlayan adam...