Bir süre yüzümü izledikten sonra bir şey demeden yanımdan geçip merdivenin birkaç basamağını çıkmıştı ki durdurdum onu. "Kora!" Durdu fakat bana dönmedi. Bir şey de söylemedi. "Teşekkür ederim." Bir süre sessiz kaldı. Ardından "İyi geceler..." diye karşılık verdi. Sonrasında söylediği şeyle dudaklarımda bir tebessüm belirdi. "Yatağımın yanındaki koltukta uyuyacağım bu gece. Eğer gök gürültüsünden korkarsan gelip yatağımda uyuyabilirsin." Bir şey dememe izin vermeden kalan basamakları da çıktıktan sonra odasına girdi. Ve ben ardından bakarken, Kora Özsoy'un yaşama sebebim olacağını o gece hissettim. Kora Özsoy hayatıma girdiğinden beri daha çok gülümsediğimi fark ettim ardından güzel bulduğunu söylediği dudaklarımdaki tebessümle bakarken.
12 parts