UMAY

- Farklı kokuyorsun..

- Şampuanımdandır.. Artık parfüm kullanmıyorum.. Kötü mü?

- Hayır farklı ama asla kötü değil.. Yasemin kokuyorsun.. Daha kadınsı.. Eskiden şeftali kokardın. . Tatlı bir şeftali gibi..

- Ben zaten bir kadınım.. Öyle kokmam kadar doğal bir durum yok sanırım..

- Öyle..

- Hem Yasemin yakışmamış mı?
Dedim tatlı tatlı gülümseyerek.. En çok gülüşümü severdi Aslan.. En çok güldüğümde gözlerimin içine; ta en derinine bakardı.. Sırf öyle baksın diye yanında sürekli gülerdim..

Derin derin gözlerimin içine baktı.
- Yakışmış.. Asıl sorunda bu ya..
Dedi mırıldanarak.

Anlamamış gibi;
- Efendim?
Dedim. Çünkü ne demek isteğini açıklasın istiyordum.

- Yok bir şey.. Hem neden artık parfüm kullanmıyorsun?

Açıklamadı.. Her zaman ki gibi kaçmayı seçti..

- Bilmem, sadece artık tercih etmiyorum. (Çünkü kimyasallardan uzak tutmak istediğim minik bir kızım var.. Kızımız..)

- Değişmişsin.. Hem de çok.. Eskiden onlarca parfüm alır sonrada hangisini kullanacağına karar veremezdin. Seçmem için peşimde dolandırdın.
Derken tatlı bir gülümseme hakimdi dudaklarında.

- Sende beni asla kırmaz ve her geldiğimde bıkmadan usanmadan hepsini koklar ve en beğendiğini seçip bana sıkardın.. Hatırlıyorsun..
Dedim nerdeyse fısıldayarak..

- Seninle ilgili hiç bir şeyi unutmam Umay.. Sen benim için çok kıymetlisin.. Her zaman.. Her şeyden daha önemlisin..