𝐌𝐎𝐎𝐍𝐂𝐇İ𝐋𝐃 𝐊.𝐍𝐀𝐌𝐉𝐎𝐎𝐍

Ben ona tutsaktım o bana sağırdı.
Ben onun için sadece bir hayrandım, o ise bir İDOL'dü.
Ben onunla olmanın hayalini kurarken bile o çok imkânsızdı.
Aramızda kilometrelerce uzaklık vardı bunu aşarak ona yakın olduğumu zannettim, ama o Namjoon olarak kalbimden uzaktı.

-"Biz imkânsızız Hye Sun. Ama bir o kadar da hayal edilesi..."

Yüzümü yanımda gözünü bir an bile hiç kırpmayan arkadaşıma dönerek burukça gülümseyerek baktım. O ise hissetmiş gibi, derince bir nefesi korenin o meşhur tozlu havasına zaten alışık bir şekilde gökyüzüne doğru bırakarak sessizliğini bozdu.

-"Mira," diye ismimi r ve l harfleri birbirine benzediğinden tuhaf bir şekilde söylerken gülümsedim ama bu kısa sürmüştü. Çünkü anında gözlerim dolmaya başladı.

Bunu engellemek adına başımı gökyüzüne kaldırdığımda sol yanımda baskı hissetmemle hızla başımı indirdim. Bu Hye Sun'un soğuk narin eliydi. Konuşmaya devam ettiğinde gözlerine çekindiğim için bakmamaya çalışıyor, bakışlarımı küçük bahçemizde yer alan yeşil kısa çimenlerde gezdiriyordum.

-"Elini kalbine koy ve hayalinin ne olduğunu sor, gerçekten neydi Mira?"

Kurduğu cümle üzerine kalbim hızlı bir şekilde elinin altında göğüs kafesime vurmaya başlarken yine onu düşünürken buldum kendimi.

🌕❄🌑

Gitmeme rağmen, terk edemiyorum bir kez olsun
Ölmek istediğini söylüyorsun, ama aynı tutkuyla yaşamaya devam ediyorsun
Bırakmak istediğini söylerken, bir başka yük alıyorsun
"Bir şey düşünmemeliyim" düşüncesi bile bir düşünce, biliyorsun
Aslında kaderimiz böyle, biliyorsun
Sonsuz acının içinde gülümsediğimizi, biliyorsun
"Özgürlük" dediğin an 'özgürlük' diye bir şeyin olmadığını biliyorsun
Biliyor musun?

🌕❄🌑

-"Biz birbirimizin gece manzarasıyız, birbirimizin Ay'ı."

Ağlama Ay'ın Çocuğu (MOONCHİLD)