
Buz gibi donuk bedenini yerden kaldırmaya çalışıyordu. Karşısında onu acıyla ağlayarak izleyen adama son kez baktı. Son gücüyle yerden kalkıp ona zorla sahip olan adama ait bıçağı alıp kendi göğsüne sapladı. Bitmişti... Artık acı çekmeyecekti... Sevdiği adama utançla bakmayacaktı... Hem kendi acısı dinmişti hem sevdiğinin acıyla haykırışını dindirmişti kulaklarında... Kapandı usulca gözleri. Herkese ,her şeye, acıyla geçirdiği yirmi bir yılına ve bu yirmi bir yılın tek güzel yanı olan sevdasına veda etmişti...All Rights Reserved
1 part