Herkesin korktuğu bir kız ve masum gibi gözüken bir erkek.Herşey görüldüğü gibi değildi ama... Kızın masumluğunu ve pişmanlığını bir tek o görebiliyordu , bir tek o anlayabiliyordu.Genç kızı sevmemişti başta, hatta nefret etmişti yaptıklarını duyunca ama nedeni olmalıydı herşeyin. Neden bu kadar acımasızdı? Acımasız mıydı gerçekten yoksa öyle mi gözükmek istiyordu? Hiçkimsenin görmediği birşeyi görmüştü çocuk kızın gözlerinde; kız saklayabildiğini zannediyordu gerçek benliğini, aslında başarısızda sayılmazdı diğer insanların gözlerindeki korku göz önüne alınacak olursa ama çocuktan gizleyememişti bu çok zordu hatta imkansızdı. Çocuk sanki onun beyninin içinde bir yerlerdeydi ve sanki aklının en ulaşılmaz yerlerine bile ulaşabiliyordu. Kız için de durum pek farklı değildi. başta kendinden nefret eden çocuğun bütün planlarını; bir hareketiyle, bir lafıyla unutturmuştu çocuğa. Çocuk karşı koymak istedi.Kız karşı koymak istedi. Ama karşı koyamadılar beyinlerine ve kalplerine. Beraber yenilmişlerdi, birbirlerine oynadıkları oyunlarda...