DUVARLARIN ARDINDA: SON SAVAŞ

"Öncelikle şunları söylemek istiyorum. Ben buraya geldiğimde hiçbir şey bilmiyordum. En ufak bir sihir, büyü veya en basitinden...arkadaşlık, dostluk, aile, kardeş...Bunun gibi manevi kavramları bile. Ben her şeyi, şu an beni ben yapan her şeyi buradan öğrendim ve kendime öğrettim. Bazen canım sıkılsa da, sinirlensem de durmamaya çalıştım ve sonunda sona geldim. Ama bunu yaparken ben tek başıma değildim ve hiç olmadım. Öncelikle, her daim yanımda olan anneme ve dedeme, burada tanıştığım kardeşim Çınar'a, bana kız kardeşimin yokluğunu dolduran Eze'ye, 'her zaman' yanımda olan Asay'a, bana anneannemin yokluğunu hissettirmeyen Jemone'ye, her yaralandığımda beni iyileştiren Beyaj'a, beni korumak için hayatını hiçe sayan Meds'e, bu savaşa beni hazırlayan Leta'ya, eskiden pek anlaşamasak da artık dostum Meyra ve Berk'e, bizim için ölümü göze almış ve bunu yapmış olan anneanneme, dayıma ve babama, siz, her daim beni değerli hissettiren ve bu savaşı kazanmak için her şeylerini ortaya koymuş değerli perduelf ve insanlara, Dört Büyükler'e, kötü bile olsa bu hikayede büyük rolü olan Lebriz'e, çünkü o olmasa bu hikaye yazılamazdı, her bulduğu fırsatta hayal kurarak bir şeyler üretmeye ve sunmaya çalışan ve bunu başaracağına canı yürekten inandığım ve ileride 'iyi ki yapmışım' diyeceğim bu serüveni yine bana sunan kendime ve en önemlisi de yanımda olmasa bile bu satırları okuyarak yürekten bana sarılan ve bir kitabı bitirerek yeni bir devri başlatacak olan arkadaşlarıma, çok teşekkür ederim."

Dizlerini bükerek önünde eğildi. Bu sefer hiçbir şeyi karıştırmamıştı. Sağ elini arkaya atmayı da unutmamıştı. Tamamen kusursuzdu bu selamlama. Bu bir teşekkürdü.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Hazır mısın?"

Bu soru bu seride Silay'a tam 10 defa soruldu ve son kez sorulmak için hazırlanıyor...

Peki ya sen, son bir kitabı bitirmeye, yeni b