Gece Karanlığı

Çok şey söyleyecektim. Her şeyi göze almıştım. Derin bir nefes aldım, konuşmak için dudaklarımı aralamıştım ki simsiyah gözlerini gözlerime diktiğinde tüm sözcükler aklımdan uçup gitti. Kelimeler sıyrılamıyordu dudaklarımdan. Nefesi boynumu öpüyordu, alıştığım o kokuyu son bir kez iliklerime kadar çektim. Odadaki tek ses kalp atışlarımın gürültüsüydü. Gözlerine bakmamak için sımsıkı kapadım gözlerimi. Şimdi gördüğüm tek şey karanlıktı. Kahretsin ki onun siyah gözlerindekinden farksızdı. Derin bir nefes aldım. Dudaklarını dudaklarıma örtmeden önce "Ne söyleyecektin?" Dedi. Hiç istemediğim halde dudaklarımı çektim "Birbirimize iyi gelmiyoruz." Dedim. Sesimin titrememesi için dua ederek yutkundum "Bitti." Derken sesimin çaresiz ve acı çeken tonunu bastıramadığım için lanet ettim. Eliyle çenemi tutarak yüzümü yüzünün hizasına getirdi. Gözleri gözlerimle bir kez daha buluştu. Güvendiğim o siyahlara... Sert sayılabilecek kesin bir sesle "Başlamayan bir şeyi bitiremezsin güzelim." Dedi.