18 yaş altı bireyler için rahatsız edici içerik (küfür, argo, cinsel ögeler vb.) barındırmaktadır.
Vera. Adını söylerken bile dilimin ucunda bir yangın başlıyor, oradan tüm bedenime ama en çok kalbime vuruyor. Ona her baktığımda kalbim, daha önce hiç olmadığı kadar hızlı atıyor ve beni deli divane ediyor. Aşk her romanda böyle geçer. Avuç içlerime kadar heyecandan terleten, elimi ayağıma dolandıran o kadın için hem canımı, hem ömrümü vermeye hazır bir şekilde olmak beni incitmiyor. Ama o kadın incitiyor. Hem de hiç düşünmeden.
***
''Lâl'' dedi alnını alnıma yasladığında. ''Zorlaştırma.''
''O zaman gitme. Ne sen git, ne de ben. Biz kalalım Vera, lütfen.'' Başını iki yana salladı. Dudakları aralandığında, çıkacak hiç bir kelimeyi duymak istemedim. Dudaklarımı özlemle bastırdım dudaklarına. Bir vedadan önceki son kavuşmaydı bu, acı kokuyordu.
Geri çekildiğinde öylece kalakalmıştım. Başını iki yana salladı ve geriye doğru bir adım attı. Gözlerinde gördüğüm ifadeyle burukça tebessüm ettim. ''Madem öyle... O zaman son bir kez, gülümse?''
Yazılış Tarihi: 17.05.2022
Tamamlanma: 09.10.2023
"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle
"Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim
Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a
ldı
"Veremem....."
"Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....