EZEL (Düzenleniyor)

Zaman sanki akmak istemiyor hep aynı yerde tekerrür ediyordu 10 haziran 2017 yaptığım hatta 10 haziran 2022 yılında yine bütün bedenimi pişmanlık ile kapladı.

Acımasızca beyaz bir sayfaya dökülen siyah mürekkep beyaz sayfada bıraktığı iz gibi yüreğimde her öldürdüğüm canın izi kaldı.

Aramızda usulca esen rüzgar saçlarımı geriye doğru savuruyordu, sanki melekler benim için ağlıyordu gökyüzünde. Yağmur damlaları gelinliğimi ıslatıyordu.

Bana Ezel diye fısıldadı "Başlangıcı ve öncesi olmayan, öncesizliğim"...

Gözlerimin içine bana yardım etmek istiyor gibi bakıyordu ama o gerçek değildi yaptığım hata yüzünden ölmüştü,
hayır öldürülmüştü.

Ona baktım ve silahımı kalbime doğru tuttum.

"Özür dilerim, çok özür dilerim gerçekten istemedim ben yardım etmek istedim"

Silahı tutan elim titriyordu son kez hayaline baktım ve silahı kalbime ateşledim.

Gelinliğimde süzülen kanlar ile gözlerimi kapattım, onun sesine benziyen bağırış ve adım sesleri ile Dünya'ya son vedamı ettim...