Kimsesiz birini bir yere sığdırmak zordur. Ne bir eve sığdırabilirsiniz ne bir kalbe ne de nereye gittiğine bakmaksızın sarf ettiğiniz, acının ve yalnızlığın izlerini taşıyan cümlelere... Kimi için koca kaldırımı zayıf haliyle güzelleştiren, kimi için köklerini ince ince işlemiş toprağa kocaman bir adımda ezilip kavuşan, kimi için de vicdansız bir elin köklerinden ayrı koparılmasıyla son nefeslerini içine çeken ve o elde solmak için vakitlerini harcayan kaldırım çiçeğiydim tam olarak. Koca kaldırımı süslesem de toprak parçasında hayatı sürdürmem zordu. Ben ne bir saksıya ne de bir bahçeye yerleşebildim... Peki bir kalbe yerleştirdiğim köklerim ve açmak için can açan çiçeklerim, bu hayatta nefes almaya ne kadar dayanabilirdi? Not; Bu kitap başlığı altında olan ilk ve tek kitaptır. Hikaye başlığı ve kurgusu kesinlikle bana aittir!All Rights Reserved