ÖLÜ RUHLAR
  • Reads 6,464
  • Votes 839
  • Parts 26
  • Reads 6,464
  • Votes 839
  • Parts 26
Complete, First published May 16, 2022
iki beden,iki ölü ruh.

biri ölümü diliyor,biri ölümle birlikte yaşıyor.

ve içlerinden birinin kalbi durduğunda,nefesler kesiliyor.

kadın;geçici görme engeline rağmen,adam sayesinde,hissetmeyi öğreniyor.

adam,kadın sayesinde,ölümle yaşamayı öğreniyor. hayata tutunuyor. 

ve bir akşamüstü,dalgaların arasında,aşkı tadıyorlar.

bir daha asla unutmamak üzere.

derin bir nefes al,bak,bizim hikayemiz bu.

umutsuzluğun yarattığı derin çukurda nefes almayı öğrenemezsin,umuda erişene dek.

umut,her zaman var,gözlerini aç,derin bir nefes al,buradasın. 

ruh denizinde.

❦

Dakikalar sonra Aras,ellerini yanaklarıma yerleştirerek,❝Dalgaları gözlerina hapsetmiş kadın.❞demişti. Kalbim teklemişti.

❝Deniz kokan adam.❞diyerek gözlerinin içine bakmaya devam ettim. Nefeslerimiz birbirine karışmıştı ve dudaklarımızın arasında santimetreler vardı.

❦

❛Ruhunun sancısını dindiremeyen,umut etmekten vazgeçen o küçük kız çocuğu;bu kitap senin için.❜

❦

[tamamlandı] [17.05.22]
All Rights Reserved
Sign up to add ÖLÜ RUHLAR to your library and receive updates
or
#257hikaye
Content Guidelines
You may also like
GECENİN İZİ by hisssizyazar
28 parts Ongoing
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
ÖLÜM ÖPÜCÜĞÜ 2 by duruicen
21 parts Ongoing
Bir varmış bir yokmuş. Bir zamanlar, kendi bahçesinde uçmaktan sıkılmış olan küçük bir Kelebek varmış. Bu küçük Kelebek'in bahçesi hem küçücükmüş hem de solmuş çiçeklerle, kurumuş ağaçlarla doluymuş. Çıplak dallar kanatlarını yaralıyor, boynu bükülen çiçekler ruhunu karartıyormuş ama gidecek başka bir yeri olmadığından aynı dört duvar arasında uçup duruyormuş. Bir öğle vakti bahçesinde uçarken yağmur yağmaya başlamış. Bulutların acılarını saklayan iri damlalar yeryüzüne bir bir düşerken kanatlarının ıslanacağından korkan Kelebek, hemen kendini bahçesindeki kurumuş ağacın kavuğuna atmış. Ancak bu sefer minik kalbinde farklı bir duygu hissetmiş. Derin bir nefes alarak yağmurun ıslattığı toprağın rahatlatıcı kokusunu içine çekmiş. Sonra aklında bir soru belirivermiş: "Hayat, risk almaya değer mi?" Küçük Kelebek, yağmura düşmanıymış gibi değil de bir kurtarıcı olarak bakmaya başlamış. Kısa olan ömrünü aynı küçük bahçede uçarak geçirmek istemiyormuş. Onu çevreleyen duvarların ardında neler olduğunu, hayatını riske atacak kadar çok merak ediyormuş. Kanatlarını birkaç kez açıp kapattıktan sonra bir anda kendini dışarı atmış. İri damlalar karşılaştıkları bu yabancıya karşı kendilerini korumak için Kelebek'in kanatlarına atlayarak onu aşağı düşürmeye çalışmışlar. Ancak küçük Kelebek yenilmemekte kararlıymış. Canı acısa da gözlerini kapatarak kanatlarını çırpmaya devam etmiş. Çok geçmeden yağmur durmuş, küçük Kelebek gözlerini açmış. Gökyüzünde sanki hiç yağmur yağmamış gibi güneş capcanlı parlıyormuş. Ve bahçenin dışındaymış. Küçük Kelebek'in yüzünde bir gülümseme belirmiş. Canı yansa da sonunda özgürmüş. Yağmur ona cesaret vermiş, o da bu güce sarılarak kendini kendi zindanından kurtarmış.
You may also like
Slide 1 of 10
ATEŞLİ KANATLAR cover
GECENİN İZİ cover
ÖLÜM ÖPÜCÜĞÜ 2 cover
Kara Gül  cover
Lavin cover
GÖĞÜS KAFESİNDEKİ RİTİM cover
Zorba'nın Özel Asistan'ı  cover
Sessizliğimde Kayboldum {Düzenlenmede} cover
HAZEN | Texting cover
ZALİM cover

ATEŞLİ KANATLAR

91 parts Complete

ATEŞLİ KANATLAR SERİSİ BASILI BİR ESER OLUP ANLIK OLARAK DÖRT KİTAPTAN OLUŞMAKTADIR. 1)HİLEKAR (FİNAL VERDİ) 2)LİDER (FİNAL VERDİ) 3)DİRİLİŞ (FİNAL VERDİ) 4)KAHİN (YAYINLANMAYA DEVAM EDİYOR) SERİNİN BASILI HALİNE İNTERNET SİTELERİNDEN ULAŞABİLİR YA DA ONLİNE OLARAK BURADAN OKUYABİLİRSİNİZ. KEYİFLİ OKUMALAR! Uzun güçlü parmakları belimi kavrayıp beni kendine çektiğinde tırnaklarımı kollarına daha sert geçirip debelenmeye başladım. Her çırpınışımda karın kaslarına daha çok gömülüyordum ve bu inanılmaz acı veriyordu çünkü kaburgalarımı düşerken bir yere çarpmış olmam muhtemeldi. Yüzünü yüzüme yaklaştırdığında kâküllerim alnına değdi. Kızıl gözlerine bakmamak için başımı yana çevirdiğimde bu kez boşta kalan eliyle çenemi tutup beni kendine bakmaya zorladı. Islak gözlerimle korkarak ona baktım Boğuk bir fısıltıyla, "Cassandra," dedi. "Artık güvendesin." Etli koyu pembe dudakları aralandı, ılık nefesini yüzümde hisseder hissetmez her yer karardı.